فانوس-9

نگاه درست اگر اینست که انسانی مثلان کسی را ببیند کج راه میرود تلوتلو میخورد.حالش بدست.فشارش مثال افتادست. هر مثلی جنبه درستش یعنی کج راه رفتن او را فهمیدن نه مسخره کردن. کفش او را پوشیدن حال او را داشتن یا نقص مادر زادی یا هر امری نگاه درست میگوید که نقص ها مانع پیشرفت نیستند.بلکه نقص ها یعنی روی جنبه دیگر انسان قوی بشود. معلولیت در پا دارد روی دستانش قوی شود. نقص در  زیبایی دارد اخلاق زیبا که خیلی عالیست.نه همین لباس زیباست نشان آدمیت.اگر تعریف ما شد زیبایی صرف صورت و  موی آنچنان چشم آنچنانو صورت آنچنان همه چیز نگاه صرف بدون در نظر گرفتن چه اخلاقی دارد چه هنری چه برخوردی چه مهربانی چه سلیقه و خوش ذوقی و ایده ای چه فکر مثبتی چه آشپزی مثال خوبی و... خیلی امورات هست. پس یادمان باشد انسان زاده شده تا همان که هست تکامل دهد و  با واقعیت کنار آید. مثلان شخصی در صدا استعداد ندارد اما در نوشتن استعدادش خوب. حالا البته پرورش آن امری اما اگر نشد در زمینه دیگر ناامیدی بدست. پس کشف استعداد خود و توسعه آن در هدف درست.برای همینست که انسان در هر نوع آن حتی معلولیت ذهنی میتواند مهربانی آن شخص را یا لبخند او را و بهترین بینش را  بیابد نه مسخرگی نه برتر بینی نه اذیت دیگری بلکه بهترین نوع برخورد و بینش و در کل خوب بودن را در رفتار گفتار و برخورد خود سرلوحه زندگیش کند.