فانوس-74

عالم مرئی و عالم نامرئی .مرئی و نامرئی.چیزی که میبینیم.چیزی که مکشوف میشود. چیزی که کشف میشود. و امری که نیاز به دید بالاتر دارد. دید انسانی امری را میبیند اما تمیز نمیدهد دید انسانی دید بالاتر پیدا میکند اما انتهای آن دید کجاست. جهان درون جنین جهانیست که نوزاد شکل گرفته در حال تکامل آن را محیط زیست خود میداند بعد پا به جهان ماده میگذارد. در این بعد چشمش به جهان ماده باز میشود. و درک آن میکند قبل آن جنین و تکامل آنست.و بعد آن رشد و بالندگی آن.اگر به یک نوزاد فرض مثال بگویید جهان ماده و زمینی کجاست چه میگوید. شما با وسایل پزشکی و تکنولوژی در درون شکم را میبینید پزشک با وسیله.اما درون شکم را مادر نمیتواند ببیند اما حس میکند  که تکان خوردن جنین و نوزاد که متولد میشود چشم باز میکند پیرامون آن مادر هست و افراد که می آیند و میبینند.طبق فرایند زناشویی انسان هم متولد میشود حیوان هم متولد میشود. اما ذهن و تفکر انسان را ارزیابی کنید. و حیوان را. حتی در  حیواناتی که ژن های نزدیک به انسان دارند.بازهم به روند تکامل انسان نمیرسند.انسان دارای تفکر وسیع با میزان هوش متفاوت هست.حال هر موجود زنده ای درک دید بشری خود را دارد.پس عالم ماده را میبیند.و حال عالم موت یا زندگی جدایی از ماده.مرحله بالاتر از شکم مادر و زندگی ماده میرود. و حال در تجربه کنندگان تونل نورانی و یک تولد در جهان فرای جهان ماده. تولد چگونه تولد باز شدن دید به مرحله ای که دریافت نمیکرد.یا اگرم دریافتی بود کامل نبود.حال  از قیود و جسم رها شده. و کامل به جهان بالاتر رفته. پس جهانی که آن را واگذارده و جسم را گذاشته و روح را برده یک مرحله بالاتر هست.حال در مرحله قبل چه کاشته و برداشته همان را در آن دریافت میکند. بد بکارید بد دریافت میکنید و خوب بکارید حاصل آن را دریافت میکنید.